Water; iets om over na te denken

Het heeft al lange tijd niet geregend in Pestel, een dorp gelegen aan de kust in de zuidwesthoek van Haïti, waar het grondwater zilt is en niet genoeg waterreservoirs zijn om in de regentijd zoveel water op te vangen dat er ook voor de droge tijd voldoende is.

Er is één watertruck die water kan leveren in de omgeving van Pestel. Dat water komt uit de rivier Glas, zo’n twee uur rijden enkele reis vanaf Pestel. Voor de bouw van de school van Cassavon hadden we drie truckladingen water gevraagd. Toen de truck eergisteren onderweg was naar Pestel, werd de chauffeur (een vrouw) aangehouden door iemand in een auto, die haar onder schot hield en opdroeg om hem te volgen naar het centrum van Pestel en daar het water af te leveren. Cassavon is gelegen in een zijweg vanuit Pestel. De chauffeur van de watertruck sloeg toch dat pad in, een smal pad waar het onmogelijk is om iemand in te halen. In Cassavon parkeerde ze bij het huis van een lokale wethouder, die in gesprek ging met de man in de auto die haar gevolgd was. Ze legden uit dat dit water bestemd is voor de bouw van een school en niet voor iemands eigen gebruik.

Wat een in-trieste situatie. Het voorval raakte me diep. Het moge duidelijk zijn dat het hier niet om een anonieme ‘overval’ gaat. Iedereen kon zien dat op klaarlichte dag deze man een vrouw onder schot hield. Maar waarom? Vanwege water! De eerste levensbehoefte. Water is leven, wordt hier vaak gezegd. Inderdaad, zonder water geen leven.

Ik ben recent teruggekomen uit Nederland, waar we er niet bij stilstaan dat water schaars kan zijn, waar het vanzelfsprekend is om gewoon de kraan open te doen en een stroom water te hebben waar geen eind aan komt.

Iets om over na te denken.