Beter een goede buur... in tropische storm Laura

Vorige week zondag ben ik voor het eerst sinds maart weer naar de kerk geweest. Vandaag had ik weer gehoopt te gaan, alleen zijn de plannen wat in de war geschopt. Midden in de nacht werd ik al wakker van wind en regen. Tropische storm Laura was aangekondigd, vooral voor de noordkust, met name het Noordwesten en ook het Zuidoosten. Maar ook hier in het Westen is er heftige regen en wind.

De regen gutste neer, de veranda stond al blank. Regen en wind hier is wat anders dan in Nederland, aangezien de wegen al snel onbegaanbaar zijn. Ik bleef dus thuis en volgde de kerkdienst in Drogeham. De buurman kwam met een paraplu naar me toe om me een thermoskan thee te brengen om op te warmen. Intussen begon ik de eerste berichten binnen te krijgen. Anse-à-Pitres staat blank. Een meisje van 10 jaar is overleden doordat een boom op haar huis is gevallen. Jacmel staat onder water. Een woeste rivier baant zich een weg door de stad. Het vliegveld staat blank.

Vervolgens begon er in mijn huis water te druppen. Ik heb een gelijkvloers huis, al is er boven een begin gemaakt met een verdieping, die bestaat uit een open ruimte. Het druppen werd algauw meer en al snel stond de keuken blank. Dus ik pakte een dweil en liep naar boven, aangezien het water de trap af kwam. Vervolgens stond ik tot mijn enkels in het water. Ik begon emmers te vullen en naar buiten te dragen. De buurman geroepen, die het probleem kwam bekijken en met een pikhouweel een gat in de muur sloeg om het water weg te laten lopen. Alleen kwam er juist meer water bij, van buiten naar binnen. Hij klom het dak op, waar de afvoer verstopt bleek te zitten. Er stond 15 cm water op het dak. Het reservoir zit overvol. Hij sloeg ook boven een gat, waarop het water langs de muur naar beneden gutste (buiten).

Intussen liep ik af en aan met emmers water. Het deed me denken aan ‘water naar de zee dragen’. Algauw voegde mijn buurmeisje zich bij me. Zij vulde de emmers, ik droeg ze naar beneden en leegde ze buiten. Vervolgens kamen ook haar broer en moeder helpen. Met emmers, bezem en dweil kregen we uiteindelijk al het water weg. Ik weet niet hoeveel emmers water we naar buiten gedragen hebben. Ze stonden erop om ook te helpen met de keuken schoonmaken, die blank stond. “We zijn hier om je te helpen,” zeiden ze toen ik ze bedankte.

En zo werd de hulpverlener geholpen. ‘Vele handen maken licht werk’ is ook een Creools spreekwoord. Vandaag werd het in de praktijk gebracht, in mijn eigen huis. Een mooi stukje solidariteit, een treffend voorbeeld dat aangeeft hoe men bereid is hier elkaar te helpen.

Het blijft tot op heden regenen en waaien. Inmiddels melden de nieuwsberichten dat er vijf doden zijn gevallen. We wachten af wat er verder voor schade gerapporteerd gaat worden.