Een donkere situatie in Haïti vanwege COVID-19
Door: Margot de Greef en Laura Curkendall
Blijf op de hoogte en volg Margot
06 Juni 2020 | Haïti, Kenscoff
Stel je eens voor dat je vanmorgen wakker werd in Haïti, in het Noordwesten. Net als de rest van de wereld, zou je leven met de dreiging van COVID-19. Maar verder dan dat zouden er veel dingen anders zijn dan op andere plaatsen.
Je zou in een land wonen dat al langere tijd in een politieke crisis verkeert. Omdat je nu in het armste deel van Haïti bent, heb je al zes maanden te maken met een voedselcrisis. De prijs van voedsel stijgt de hele tijd, maar er is er steeds minder van beschikbaar. De laatste tijd is het bijzonder slecht geworden doordat de grenzen zijn gesloten en de handel tot stilstand is gekomen. Er is geen aanvoer meer van voedselproducten in je gemeenschap.
Normaal gesproken zou je je gewassen in maart of april hebben geplant, zodat je familie ze binnenkort zou kunnen oogsten. Op die manier zou je eten op tafel kunnen zetten en verkopen wat er nog over is om daarmee wat geld te verdienen. Maar er was dit jaar droogte, dus je plantte niet. In plaats daarvan moest je de zaden eten die je voor het planten had gereserveerd. Die oogst zal niet plaatsvinden en je weet niet hoe je in staat zult zijn je gezin te voeden als de zaden op zijn.
Je hebt gehoord van iets dat coronavirus heet. Maar je woont in een landelijk gebied en hebt geen radio, dus je weet niet echt wat er aan de hand is. Kun je de geruchten en het nieuws dat je van buren hoort vertrouwen? Je hebt gehoord dat de eerste mensen die meldden dat ze besmet waren met het virus, zijn aangevallen, dus je zegt niets als je denkt dat je het hebt. Bovendien is er in uw deel van het land geen ziekenhuis waar je kunt worden behandeld als je symptomen hebt. Door de politieke crisis die het land eind 2019 op slot zette, raakten ziekenhuizen in een moeilijke situatie. Ze hebben onvoldoende medische voorraden, onvoldoende zuurstof en zelfs niet genoeg brandstof om de generatoren draaiende te houden.
Je doet dus het enige dat je kunt: proberen je gezin te beschermen en hopen dat het virus je niet bereikt. Maar hoe?
Je hebt gehoord dat je handen wassen belangrijk is. Maar je hebt thuis geen stromend water of zeep. De regering zegt dat je een mondkapje moet gebruiken, maar je hebt er geen. Ze zeggen ook dat je thuis zou moeten blijven. Maar je moet er elke dag op uit om aan eten te komen en je kunt het je niet veroorloven om een voorraad in te slaan. Bovendien is een dag zonder werk een dag zonder inkomen en geen inkomen betekent geen eten op tafel. Als je niet kunt werken, moet je dat wat je bezit van waarde verkopen, inclusief je vee, om voedsel te kunnen kopen.
Voor duizenden families is dit niet een ’stel dat’ situatie. Nee, dit is de situatie waar veel van onze Haïtiaanse naasten vanmorgen mee zijn opgestaan. Het is hetzelfde waar ze ook gister mee te maken kregen, alleen wordt het steeds erger.
'Ouders huilen omdat ze hun kinderen niet te eten kunnen geven', zegt Anouce Césaire, die in het Noordwesten woont. 'Het is niet de vraag hoe vaak ze eten; maar of ze eten, ze eten als ze geluk hebben, door een wonder. '
We zien de situatie verslechteren voor onze naasten in deze omgeving, dus we doen wat we kunnen om te helpen. Samen met onze partners in het Noordwesten hebben we een meerstappenplan voor het coronavirus opgesteld.
Stap één is al gezet: verstrekken van nauwkeurige, actuele informatie aan gezinnen op het platteland. Onze partners verspreiden in hun gemeenschappen informatie over de oorzaak en overdracht van het coronavirus en hoe mensen zichzelf kunnen beschermen. Ze verspreiden de informatie via schooldirecteuren, kerkleiders en gemeenschapsleiders. Ze lopen ook door gemeenschappen met megafoons om de boodschap van deur tot deur te delen terwijl ze voldoende afstand houden. Een partner, genaamd KED, haalt verpleegkundigen en gezondheidswerkers binnen om te helpen. Aangezien mensen nog steeds sceptisch zijn over het coronavirus en mythen proberen te onderscheiden van feiten, proberen we ervoor te zorgen dat ze informatie rechtstreeks ontvangen van professionele gezondheidswerkers.
Binnenkort start stap twee: het leveren van voorraden hygiënemiddelen aan mensen die ze niet hebben. We bieden emmers met kranen zodat mensen hun handen kunnen wassen, plus zeep en een desinfecterend middel voor de handen. We helpen gezinnen al met het maken van handenwasvoorzieningen met hangende watercontainers en we blijven dit soort tips en trucs delen met meer gezinnen. Een van onze partners, GRADAID genaamd, stelt ook persoonlijke beschermingsmiddelen beschikbaar voor gezondheidscentra en ziekenhuizen die deze aanvragen via het provinciale kantoor van het Ministerie van Gezondheid in het Noordwesten..
Stap drie is gericht op voedselzekerheid en het helpen van gezinnen om geld te verdienen. Dat kan betekenen dat we zaden verdelen voor gewassen met een korte groeicyclus, zodat gezinnen ze snel kunnen oogsten. Het kan ook betekenen dat we terugkeren naar ons normale werk met de gemeenschappen, waarbij we ze helpen de manieren te verbeteren waarop ze hun brood kunnen verdienen door te vissen of te boeren. Terwijl de plannen zich de komende weken ontvouwen, is één ding zeker: onze topprioriteit is het helpen van gezinnen om het levensonderhoud en de voedselzekerheid te versterken.
Ondanks dat de situatie waarmee onze medemensen worden geconfronteerd steeds donkerder wordt, weten we dat we wat licht kunnen bieden. We zijn al decennia actief in Haïti, werkend met gezinnen om honger en armoede te overwinnen. Met de hulp van CWS-donateurs en supporters zijn we klaar om door te gaan.
Giften voor het werk van CWS in Haïti kunt u overmaken naar NL82 RABO 0304 2001 82 t.n.v. Christelijke Gereformeerde Kerk Drogeham o.v.v. Haïti.
Margot de Greef is de CWS-landenvertegenwoordiger in Haïti. Laura Curkendall is directeur programmacommunicatie.
Oorspronkelijk hier in het Engels verschenen https://cwsglobal.org/a-dark-situation-gets-darker-in-haiti-because-of-covid-19/
-
07 Juni 2020 - 09:38
Rommie Miedema:
Margot en alle medewerkers,
Heel veel sterkte
Rommie -
08 Juni 2020 - 14:49
Dick Verdouw:
Hallo Margot!
Je bericht raakt me zeer!
Wat een verschil, jij daar in Haïti, wij in Holland.
En dan zijn er ook nog mensen hier die durven te klagen...!
Konden ze maar één dagje met jou ruilen...
Wat schieten wij dan tekort in dankbaarheid, besef ook ik mij telkens weer.
Dankbaarheid is goed spreken van genade. Alles wat wij hier hebben is inderdaad onverdiende genade.
Nu naar jou! Wat een reden om veel voor jou, en jullie werk en alle mensen in Haïti te bidden.
Zal ook meteen weer een gift over maken.
Wat zal het een gevaar zijn, om af en toe ook eens moedeloos te worden.
Of heb je daar nooit last van?
Het idee; we doen wat we kunnen, maar gaat het ooot echt helpen?
Bedenk dan, dat wij niet geroepen zijn om resultaten te behalen, maar om te getuigen,
met woorden en daden, en dat de oogst aan God zelf is (gelukkig!).
En al zal het soms een druppel lijken, waar de druppel valt is het een wereld van verschil!
Zo zou ik graag willen bemoedigen en heel veel sterkte en volharding willen toewensen en bidden!
Gods zegen toegebeden voor jou en jullie allen daar!
Met liefdevolle groet,
Dick en Hetty Verdouw.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley